ไทย
Surah อัล-บะลัด - Aya count 20
لَا أُقْسِمُ بِهَٰذَا الْبَلَدِ
( 1 ) 
ขอสาบานด้วยเมืองนี้
وَأَنتَ حِلٌّ بِهَٰذَا الْبَلَدِ
( 2 ) 
และเจ้านั้นเป็นผู้อาศัยอยู่ในเมืองนี้
وَوَالِدٍ وَمَا وَلَدَ
( 3 ) 
และขอสาบานด้วยผู้บังเกิดและผู้ถือกำเนิด
لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ فِي كَبَدٍ
( 4 ) 
โดยแน่นอนเราได้บังเกิดมนุษย์มาเพื่อเผชิญความยากลำบาก
أَيَحْسَبُ أَن لَّن يَقْدِرَ عَلَيْهِ أَحَدٌ
( 5 ) 
เขาคิดว่าไม่มีผู้ใดจะมีความสามารถเหนือเขากระนั้นหรือ ?
يَقُولُ أَهْلَكْتُ مَالًا لُّبَدًا
( 6 ) 
เขาจึงกล่าวว่า ฉันได้ผลาญทรัพย์สมบัติมามากมายแล้ว
أَيَحْسَبُ أَن لَّمْ يَرَهُ أَحَدٌ
( 7 ) 
เขาคิดว่าไม่มีผู้ใดเห็นเขากระนั้นหรือ ?
أَلَمْ نَجْعَل لَّهُ عَيْنَيْنِ
( 8 ) 
เรามิได้ทำดวงตาทั้งสองข้างให้แก่เขาดอกหรือ ?
وَلِسَانًا وَشَفَتَيْنِ
( 9 ) 
และลิ้นและริมฝีปากทั้งสองด้วย ?
وَهَدَيْنَاهُ النَّجْدَيْنِ
( 10 ) 
และเราได้ชี้แนะทางแห่งความดี และความชั่วแก่เขาแล้ว
فَلَا اقْتَحَمَ الْعَقَبَةَ
( 11 ) 
กระนั้นก็ดีเขาก็ยังไม่พากเพียรบนทางลำบาก
وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْعَقَبَةُ
( 12 ) 
และอันใดเล่าที่จะทำให้เจ้ารู้ว่าทางลำบากนั้นคืออะไร ?
فَكُّ رَقَبَةٍ
( 13 ) 
คือการปล่อยทาส
أَوْ إِطْعَامٌ فِي يَوْمٍ ذِي مَسْغَبَةٍ
( 14 ) 
หรือการให้อาหารในวันยากลำบากแห่งความหิวโหย
يَتِيمًا ذَا مَقْرَبَةٍ
( 15 ) 
แก่เด็กกำพร้าที่เป็นญาติใกล้ชิด
أَوْ مِسْكِينًا ذَا مَتْرَبَةٍ
( 16 ) 
หรือคนยากจนขัดสนที่มอมอยู่กับฝุ่นดิน
ثُمَّ كَانَ مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ وَتَوَاصَوْا بِالْمَرْحَمَةِ
( 17 ) 
แล้วเขาได้อยู่ในหมู่ผู้ศรัทธา และตักเตือนกันให้มีความอดทน และตักเตือนกันให้มีความเมตตา
أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ
( 18 ) 
ชนเหล่านี้คือพวกฝ่ายขวา
وَالَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِنَا هُمْ أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ
( 19 ) 
ส่วนบรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธาต่อสัญญาณต่าง ๆ ของเรา พวกเขาคือพวกฝ่ายซ้าย
عَلَيْهِمْ نَارٌ مُّؤْصَدَةٌ
( 20 ) 
บนพวกเขานั้นมีไฟนรกครอบคลุมอยู่อย่างมิดชิด