Shqip
Surah El Kalem - Aya count 52
ن ۚ وَالْقَلَمِ وَمَا يَسْطُرُونَ
( 1 ) 
Nun, betohem në pendën dhe në atë çka shkruajnë!
مَا أَنتَ بِنِعْمَةِ رَبِّكَ بِمَجْنُونٍ
( 2 ) Ti, me dhuratën pejgamber) e Zotit tënd, nuk je i çmendur!
وَإِنَّ لَكَ لَأَجْرًا غَيْرَ مَمْنُونٍ
( 3 ) Dhe se ti, padyshim do të kesh shpërblim të pandërprerë!
وَإِنَّكَ لَعَلَىٰ خُلُقٍ عَظِيمٍ
( 4 ) Vërtet, ti je në një shkallë të lartë morali!
فَسَتُبْصِرُ وَيُبْصِرُونَ
( 5 ) Më vonë ti do të shohësh, edhe ata do të shohin.
بِأَييِّكُمُ الْمَفْتُونُ
( 6 ) Se cili prej jush është i çmendur?
إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ
( 7 ) S’ka dyshim se Zoti yt është Ai që e di më së miri se kush është ai që ka humbur prej rrugës së Tij dhe Ai e di më së miri për të udhëzuarit.
فَلَا تُطِعِ الْمُكَذِّبِينَ
( 8 ) Andaj, ti mos u pajto me gënjeshtarët!
وَدُّوا لَوْ تُدْهِنُ فَيُدْهِنُونَ
( 9 ) Ata kanë dëshirë që ti të bësh lajka.
وَلَا تُطِعْ كُلَّ حَلَّافٍ مَّهِينٍ
( 10 ) Mos e respekto askë që betohet shumë dhe është i poshtër!
هَمَّازٍ مَّشَّاءٍ بِنَمِيمٍ
( 11 ) që është përgojues e ban fjalë ndër njerëz.
مَّنَّاعٍ لِّلْخَيْرِ مُعْتَدٍ أَثِيمٍ
( 12 ) Shumë koprrac ndaj rrugës së mbarë, i pafrenueshëm, mëkatarë,
عُتُلٍّ بَعْدَ ذَٰلِكَ زَنِيمٍ
( 13 ) që është shumë i vrazhdë, më në fund edhe kopil (nuk dihet baba).
أَن كَانَ ذَا مَالٍ وَبَنِينَ
( 14 ) (Mos e respekto) Vetëm pse ka pasuri e djem!
إِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِ آيَاتُنَا قَالَ أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ
( 15 ) Kur atij i lexohen ajetet Tona, ai thotë: “Legjenda të të parëve!”
سَنَسِمُهُ عَلَى الْخُرْطُومِ
( 16 ) Ne do ti dëmkosim atë në turi (në hundë).
إِنَّا بَلَوْنَاهُمْ كَمَا بَلَوْنَا أَصْحَابَ الْجَنَّةِ إِذْ أَقْسَمُوا لَيَصْرِمُنَّهَا مُصْبِحِينَ
( 17 ) Ne i sprovuam ata (mekasit) sikurse i kemi pas sprovuar pronarët e kopshtit. Kur u betuan se do të vjelin atë herët në agim.
وَلَا يَسْتَثْنُونَ
( 18 ) E nuk thanë (kur u betuan): “Në dashtë All-llahu - inshaell -llahu!”
فَطَافَ عَلَيْهَا طَائِفٌ مِّن رَّبِّكَ وَهُمْ نَائِمُونَ
( 19 ) E, sa qenë ata fjetur, atë (kopshtin) e goditi një bela nga Zoti yt.
فَأَصْبَحَتْ كَالصَّرِيمِ
( 20 ) Dhe ai gdhiu si të ishte i vjelë.
فَتَنَادَوْا مُصْبِحِينَ
( 21 ) Ata në mëngjes thërritnin njëri-tjetrin.
أَنِ اغْدُوا عَلَىٰ حَرْثِكُمْ إِن كُنتُمْ صَارِمِينَ
( 22 ) Ngrihuni herët te prodhimet e tuaja, nëse doni t’i vilni!
فَانطَلَقُوا وَهُمْ يَتَخَافَتُونَ
( 23 ) Dhe ata vajtënduke pëshpëritur në mes vete (të mos i dëgjojnë kush).
أَن لَّا يَدْخُلَنَّهَا الْيَوْمَ عَلَيْكُم مِّسْكِينٌ
( 24 ) Të mos lejojnë të afrohet sot në të asnjë i varfër.
وَغَدَوْا عَلَىٰ حَرْدٍ قَادِرِينَ
( 25 ) Të mos lejojnë të afrohet sot në të asnjë i varfër.
فَلَمَّا رَأَوْهَا قَالُوا إِنَّا لَضَالُّونَ
( 26 ) E kur e panë atë, thanë: “S’ka dyshim, ne kemi humbur (rrugën)”.
بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ
( 27 ) Jo, (ne nuk kemi humbur rrugën) por pakemi mbetur pa të!
قَالَ أَوْسَطُهُمْ أَلَمْ أَقُل لَّكُمْ لَوْلَا تُسَبِّحُونَ
( 28 ) Ai me maturi prej tyre tha: “A nuk ju thahë përse nuk e përmendi Zotin?”
قَالُوا سُبْحَانَ رَبِّنَا إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ
( 29 ) Atëherë ata thanë: “I pafajshëm është Zoti ynë, ne ishim të padrejtë”
فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَلَاوَمُونَ
( 30 ) Dhe u kthyen e po e qortojën njëri-tjetrin.
قَالُوا يَا وَيْلَنَا إِنَّا كُنَّا طَاغِينَ
( 31 ) Thanë: “Të mjerët ne, vërtet ne ishim jashtë rrugës!”
عَسَىٰ رَبُّنَا أَن يُبْدِلَنَا خَيْرًا مِّنْهَا إِنَّا إِلَىٰ رَبِّنَا رَاغِبُونَ
( 32 ) Shpresohet se Zoti yt do na zëvendsojë me ndonjë edhe më të mirë se ai; ne në të vetëm te Zoti ynë mbajmë shpresën.
كَذَٰلِكَ الْعَذَابُ ۖ وَلَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَكْبَرُ ۚ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ
( 33 ) Ja, kështu do të jenë dënimi (i mekasve), ndërsa dënimi i botës tjetër do të jetë shumë më i ashpër, sikur të jenë që e kuptojnë.
إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ عِندَ رَبِّهِمْ جَنَّاتِ النَّعِيمِ
( 34 ) Është e sigurt se për të devotshmit do të ketë te Zoti i tyre kopshte të begatshme.
أَفَنَجْعَلُ الْمُسْلِمِينَ كَالْمُجْرِمِينَ
( 35 ) A do ti bëjmë krminelët të barabartë me mylimanët?
مَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ
( 36 ) ç’është me ju, si gjykoni ashtu?
أَمْ لَكُمْ كِتَابٌ فِيهِ تَدْرُسُونَ
( 37 ) A mos keni ndonjë libër, e prej saj mësoni?
إِنَّ لَكُمْ فِيهِ لَمَا تَخَيَّرُونَ
( 38 ) E ju do të keni atje çka të dëshironi?
أَمْ لَكُمْ أَيْمَانٌ عَلَيْنَا بَالِغَةٌ إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ ۙ إِنَّ لَكُمْ لَمَا تَحْكُمُونَ
( 39 ) Amos keni ndonjë zotim të fortë prej Nesh që vazhdon deri në kijamet, se do ta rrini atë që dëshironi?
سَلْهُمْ أَيُّهُم بِذَٰلِكَ زَعِيمٌ
( 40 ) Pyeti ata se cili është prej tyre që u garanton atë?
أَمْ لَهُمْ شُرَكَاءُ فَلْيَأْتُوا بِشُرَكَائِهِمْ إِن كَانُوا صَادِقِينَ
( 41 ) Apo ata kanë ortakë (zota) që u garantojnë, pra le t’i sjellin ortakët e vet, nëse e thonë të vëtetën?
يَوْمَ يُكْشَفُ عَن سَاقٍ وَيُدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ فَلَا يَسْتَطِيعُونَ
( 42 ) (Përkujto) Ditën kur ashpërsohet çshtja deri në kulm (në kijamet), e ata do të ftohen për të bërë sexhde, po nuk mundën.
خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ۖ وَقَدْ كَانُوا يُدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ وَهُمْ سَالِمُونَ
( 43 ) Shikimet e tyre janë të përulura dhe ata i kaplon poshtërimi, kur dihet se ata kanë qenë të ftuar të bëjnë sexhde sa ishin të shëndoshë (e ata - talleshin).
فَذَرْنِي وَمَن يُكَذِّبُ بِهَٰذَا الْحَدِيثِ ۖ سَنَسْتَدْرِجُهُم مِّنْ حَيْثُ لَا يَعْلَمُونَ
( 44 ) Pra më lë Mua dhe ata që e mohojnë këtë Kur’an. Ne do t’i afrojmë ata dalëngadalë te dënimi prej nga nuk presin.
وَأُمْلِي لَهُمْ ۚ إِنَّ كَيْدِي مَتِينٌ
( 45 ) Dhe atyre Unë u jap afat, sepse ndëshkimi Im ëstë shumë i fortë.
أَمْ تَسْأَلُهُمْ أَجْرًا فَهُم مِّن مَّغْرَمٍ مُّثْقَلُونَ
( 46 ) A mos kërkon ti prej tyre shpërblim, e ata janë të ngarkuar me dhëniet?
أَمْ عِندَهُمُ الْغَيْبُ فَهُمْ يَكْتُبُونَ
( 47 ) A mos te ta është e fshehta (e Lehvi Mahfudhit), e ata prej atu trumbetojnë (se janë të mirë)?
فَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ وَلَا تَكُن كَصَاحِبِ الْحُوتِ إِذْ نَادَىٰ وَهُوَ مَكْظُومٌ
( 48 ) Po ti, bëhu i durueshëm ndaj caktimit të Zotit tënd, e mos u bë si ai peshkut në kohën kur pat thirrur (Zotin) dhe ishte i mllefosur.
لَّوْلَا أَن تَدَارَكَهُ نِعْمَةٌ مِّن رَّبِّهِ لَنُبِذَ بِالْعَرَاءِ وَهُوَ مَذْمُومٌ
( 49 ) Sikur të mos i afrohej atij mëshirë nga Zoti i tij, do të hidhej në shkretërirë i demoralizuar.
فَاجْتَبَاهُ رَبُّهُ فَجَعَلَهُ مِنَ الصَّالِحِينَ
( 50 ) Po Zoti i tij, e bëri atë të zgjedhur prej të mirëve.
وَإِن يَكَادُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَيُزْلِقُونَكَ بِأَبْصَارِهِمْ لَمَّا سَمِعُوا الذِّكْرَ وَيَقُولُونَ إِنَّهُ لَمَجْنُونٌ
( 51 ) E ata që nuk besuan gati sa të zhdukin me shikimet e tyre, kur dëgjuan Kur’anin, e (nga inati) thanë: “Ai është i marrë!”
وَمَا هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِينَ
( 52 ) Po ai (Kur’ani) nuk është tjetër vetëm se këshillë për botën (e njerëzve e të xhinëve).
